Sens Życia w obliczu cierpienia

Rozważania nad sensem życia spędzają sen z powiek szczególnie osobom, które doświadczyły cierpienia. Jedno z największych cierpień, które nas dotyka, to śmierć kogoś bliskiego. Trudno pogodzić się z tak wielką stratą. Doświadczenie to dostarcza morza trudnych emocji, emocji, z którymi nie do końca wiemy, co zrobić, jak sobie z nimi poradzić? Nagle, z dnia na dzień pojawia się w poczucie, że świat jakby stanął w miejscu. Ktoś bliski nam odszedł, a życie, zupełnie obojętne na ten fakt, toczy się dalej. Zastanawiamy się, jak to możliwe, że otoczenie zachowuje się, jakby to wydarzenie nie miało miejsca, a my czujemy się odrealnieni…? Czy ten stan, stan odrealnienia kiedyś minie? A jeśli tak, to kiedy? Czy ta pustka zostanie z nami na zawsze? To straszne uczucie, że ktoś lub coś rozrywa nasze serce… godzina za godziną, dzień za dniem. Uczucie, że nasze serce codziennie roztrzaskuje się na nowo, na tysiące kawałków. A my nie mamy pojęcia jak je posklejać, poskładać na nowo i… czy to w ogóle jest możliwe…?

Utrata rozumu

W trudnych, traumatycznych wydarzeniach, mamy poczucie, że tracimy rozum. To naturalne. Według Lessinga: „Istnieją rzeczy, w obliczu których musimy tracić rozsądek; w przeciwnym razie okazałoby się, że już dawno go straciliśmy”. Nienormalna reakcja człowieka, który doświadczył ogromnego cierpienia jest typowa i normalna w obliczu zaistniałej sytuacji. Umysł człowieka dotkniętego cierpieniem stara się dostosować do danej sytuacji. W związku z powyższym, patrząc obiektywnie na całokształt, jakkolwiek zachowanie takiego człowieka odbiegałoby od normy, jest to naturalne. Apatia, stępienie emocji i odcięcie od świata… nagle nikt i nic nas nie obchodzi. Umysł zalewają myśli… jak kruche jest to życie, jakie niepewne… Po co się starać? Po co żyć? Po co to wszystko… kiedy w każdej chwili możemy my również umrzeć? Jaki sens ma to życie?

Sens Życia w każdych okolicznościach

Jeżeli życie w ogóle ma jakikolwiek sens, to każde wydarzenie stanowiące jego treść musi go również  posiadać. Tak więc będzie on obecny zarówno w wydarzeniach, które dostarczają nam szczęścia i radości, jak  i w tych, dostarczających bólu i cierpienia. Znajdziemy go w narodzinach oraz w umieraniu. Mogłoby się wydawać, że w pozytywnych okolicznościach łatwiej jest dostrzec sens życia. Jednak zdecydowanie częściej zastanawiamy się nad nim i próbujemy go odnaleźć, gdy dotykają nas trudne lub traumatyczne sytuacje. Sytuacje, na które nie mamy wpływu, których nie jesteśmy w stanie zmienić oraz, w obliczu których czujemy się kompletnie bezradni. W miarę nasilających się przeżyć wewnętrznych pojawia się poczucie, że sięgamy własnej głębi. I właśnie ten głęboki kontakt z samym sobą, ze swoimi najtrudniejszymi uczuciami, może pomóc nam dostrzec nowy wymiar własnego życia. Jak powiedział Viktor Frankl: „To w jaki sposób człowiek akceptuje swoje przeznaczenie i cierpienie, jakie ono z sobą niesie (…), może być dla niego- nawet w najtrudniejszych chwilach- wyjątkową okazją do pogłębienia sensu własnego życia„.

Odrodzenie się na nowo

Kiedy człowiek zanurza się coraz głębiej w morzu trudnych emocji, zaczyna, jak nigdy wcześniej, dostrzegać i przeżywać otaczające go piękno. Piękno natury, przyrody, sztuki. Być może dzięki temu choć na chwilę udaje mu się zapomnieć o koszmarze, który wydarzył się w jego życiu. Odbiera wówczas świat w innym wymiarze, głębszym wymiarze. I to jest właśnie ten moment, moment, w którym jakby narodził się na nowo. Ten moment, w którym zyskuje wewnętrzną siłę, dzięki której może przerosnąć siebie i wznieść się ponad wszelkie przeciwności losu. Silne przeżycia związane z doznanym cierpieniem powodują, że dotychczasowy porządek świata wywraca się do góry nogami. W obliczu tych przeżyć człowiek przewartościowuje również swoje życie, jakby odzyskał je na nowo. Staje się zupełnie innym człowiekiem. Jakby spotkanie twarzą w twarz ze śmiercią uświadomiło mu, że życie jest tylko jedno i że warto przeżyć je pełniej, głębiej i na swoich warunkach.

Inne okoliczności, w których można odnaleźć Sens Życia

Sposób, w jaki znosimy nieuniknione cierpienie jest najważniejszą, ale nie jedyną możliwością, dzięki której, według Viktora Frankla, można odkryć sens życia. Inną drogą poszukiwania sensu jest twórcza praca, tworzenie dzieła i spełnianie czynu. Ponadto można go również odnaleźć poprzez doświadczanie czegoś, np. piękna, dobroci, bezpośredni kontakt z czymś, np. z przyrodą, kulturą, sztuką lub poprzez kontakt z drugim człowiekiem, np. w miłości, uwielbieniu.

Nie zapominajmy jednak, że to, co w danej chwili stanowi sens życia nie jest wartością stałą. Sens bowiem, może zmienić się w każdej chwili, w każdych okolicznościach. Dlatego nie należy poszukiwać abstrakcyjnego, czy też wzniosłego celu. Wystarczy wsłuchać się w siebie, poczuć w sobie, co w danym momencie, w danym czasie jest dla mnie najważniejsze. Kto lub co sprawia, że chce mi się rano wstawać z łóżka? Kto lub co sprawia, że pojawia się uśmiech na mojej twarzy? Każdy człowiek jest wyjątkowy, każdy ma swoje miejsce na ziemi oraz swój własny cel bądź misję. Każdy ma jakieś konkretnie zadanie do wykonania. Nikt nie jest w stanie powiedzieć drugiemu człowiekowi, czym jest owo zadanie, jaki jest jego cel. Każdy musi odnaleźć go samodzielnie i wziąć za niego odpowiedzialność.

Warto poszukiwać?

Dla tych, którzy nadal zastanawiają się, czy warto zawracać sobie głowę poszukiwaniami sensu własnego życia, przytoczę słowa Nietzschego: „Ten, kto wie, dlaczego żyje, nie troszczy się o to, jak żyje”. Mamy tylko jedno życie, które możemy przeżyć tylko raz, drugiej szansy nie będzie. Jednak jeśli to jedno życie przeżyjemy ze świadomością sensu własnego życia, ten jeden raz w zupełności wystarczy.